Marithé Van der Aa Quartet CC De Breughel Bree review & pictures: Freddie |
 |
Na enkele try-outs in de plaatselijke jazzclubs van Berlijn vonden ze het ogenblijk daar om Marithé Van der Aa eens te laten performen in haar eigen landje om zo haar fans een update te kunnen bezorgen hoe ze het er van af brengt in het verre Berlijn, dus werd er een kleine tour opgezet en daaruit kozen we het optreden in CC De Breughel in Bree. Nog net geen 19 is deze Belgische globetrotter niet aan haar proefstuk toe. Haar jeugd bracht Marithé grotendeels door in Engeland waar ze waar ze in Brentwood (Essex) studeerde en als bezige bij lid was van de ‘London Academy Of Music and Dramatic Art’. Terug in België wist ze dat muziek haar ding zou zijn en volgde zowel zangles als piano waarna ze op 16-jarige leeftijd ging studeren op het HKJ instituut te Hasselt waar ze er tevens lessen saxofoon bijnam. Vorig jaar studeerde ze af in Hasselt en besloot dan maar naar het Jazz Instituut van Berlijn te trekken waar ze haar Bachelor en Masters wil behalen.
Voor het bijwonen van dit concert in Bree werd ik vanavond vergezeld door een ‘partner in crime’ die zich in België al voldoende bewezen heeft als jazz trompettist en bugelspeler en regelmatig optreed met zijn eigenste Quartet en ook met zijn Chet Baker project, dus pikte ik Jan Muës op om samen het Marithé Van der Aa Quartet te gaan beluisteren. Zonder al te veel poespas begonnen ze eraan met de standaard ‘I Could Write a Book’ uit een musical van Richard Rodgers en Lorenz Hart en wat ons meteen opviel was dat de omgeving hier nu niet meteen de allerbeste akoestiek kon leveren voor een jazzconcert al maar goed dat de stem van Marithé krachtig genoeg is om dit te overtijgen want de stem van Marithé is zuiver en helder in zowat iedere toonaard. De begeleidende muzikanten mogen stuk voor stuk als kleppers worden beschouwd al moeten ze uiteraard nog wat bijschaven aan het gevoel wat zeker bij pianist Daniel Schwarzwald is op te merken. Begaafd is hij zonder meer maar zijn dominantie op de keyboards is soms van die aard dat hij de rest van het Quartet onnodig de volumeknop doet hoger draaien. Deze Daniel is ook wel een begenadigd componist te noemen wat blijkt in ‘Esh’, een nummer van zijn hand dat wonderbaarlijk door Marithé in het Hebreeuws wordt vertolkt. Knap toch!
Tijd voor set 2 en ik weet het jazz artiesten zijn vaak niet zo op de hoogte van de rest in de muziekcultuur en zo moeten we Marithé even verbeteren dat ’50 Ways To Leave Your Lover’ niet van Simon & Garfunkel is maar wel van Paul Simon zelf uit zijn album ‘Still Crazy After All These Years’ uit 1975 (grapje). Bijzonder attentvol van dit Quartet is ook een hommage aan Billie Holiday met haar ‘Strange Fruit’ want uiteindelijk zou deze invloedrijke jazz-zangeres op 7 april 100 jaar zijn geworden moest ze niet zo een dramatisch leven hebben geleefd. Ook diva Cassandra Wilson heeft hier aan gedacht en met ‘Coming Fourth by Day’ heeft ze bij ‘Sony Music’ pas een album uitgebracht dat volledig aan ‘Lady Day’ wordt opgedragen waarop ook deze ‘Strange Fruit’ is te beluisteren. Het arrangement dat het Marithé Van der Aa Quartet hier vanavond ten beste geven is niet meteen de single versie te noemen maar het melodramatische en de intensiteit van dit nummer levendig maakt en hiermee vinden deze ‘youngsters’ perfect de balans tussen het traditionele en eigentijdse karakter van hedendaagse jazz. Met ‘Nightshade’ brengen ze een eigen nog maar recent geschreven nummer dat nog maar net van lyrics werd voorzien na een nachtje brainstormen en waarvan de muziek werd geschreven door Daniel Schwarzwald. Ook van drummer Andreas Kunert brengen ze een arrangement van het nummer ‘Spartacus’ en waarbij zijn solo gedomineerd word door de inbreng van zijn bassdrumsticks. Afsluiten doen ze gepast met ‘The Nearness Of You’ uit 1938 en dit populair jazznummer staat bij zowat iedere jazzartiest op het repertoire en is dus een gepaste en toegankelijke afsluiter van de avond. Als ‘encore’ moet Marithé misschien wel aan mij hebben gedacht want met ‘St. Louis Blues’ brengen ze het enige ‘bluesje’ voor vanavond en dan maar meteen mijn favoriet. Dat het eerste jaar aan het ‘Jazz Institute’ van Berlijn al meteen vruchten afwerpt is bijzonder hoopvol voor de toekomst te noemen. Sterke bezetting al staat de ‘fine tuning’ nog niet op punt zeker niet wanneer de man aan de keyboards iets te dominant wordt. De twee Duitsers Andreas en Jonathan Nagel op de contrabas zijn al meer mee en de stem van Marithé is gewoon top en zal zonder meer nog beter tot haar recht komen in een omgeving met betere akoestiek maar wie zijn wij om over deze talentvolle jazzmuzikanten te durven oordelen, respect en wordt vervolgd… |
|
|
|
Geen betere leerschool dan ‘live’ te gaan optreden is ook het motto van Marithé Van der Aa en dus besloot ze met enkele jazz artiesten in Berlijn een eigen Quartet op te richten. Buiten Marithé bestaat het Quartet uit de Israëlische pianist en componist Daniel Schwarzwald, de Duitse contrabassist Jonathan Nagel en zijn landgenoot en drummer Andreas Kunert en meteen werd dit de geboorte van een heus internationaal gezelschap. Naast het brengen van traditionele proberen ze tevens het evenwicht te vinden door een eigentijdse sound er aan toe te voegen want anders zouden ze natuurlijk geen creatieve studenten zijn.
Onder de pauze konden er toch al wat voorzichtige contacten worden gelegd door Marithé en de Jan wat meteen ook al perspectieven brengt voor de toekomst want zoals we al schreven is vaak optreden nog altijd een zeer goede leerschool te noemen waarbij een jonge artieste als zij enorm veel ervaring kan mee op doen wat later misschien onbetaalbaar kan worden.